W dniu 6 lutego 2018 r. odbyło się posiedzenie Sejmowej Komisji Zdrowia. Procedowano rządowy projekt ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym oraz niektórych innych ustaw (nr druku 2137). Polskie Towarzystwo Ratowników Medycznych brało udział w tym posiedzeniu.
Niestety, tak jak informowaliśmy wcześniej, Posłowie nie uwzględnili żadnych merytorycznych poprawek, już na poziomie prac w p
odkomisji. Oczywiście, wiele rozwiązań wprowadzonych tą nowelą jest słusznych. Uregulowano możliwość wykonywania zawodu przez ratowników medycznych w służbach mundurowych. Wprowadzono rozwiązania , które dążą do upaństwowienia systemu ratownictwa medycznego. Takie rozwiązania uważamy, za celowe, jednak mało zdecydowane. Warto zastanowić się, by system Państwowego Ratownictwa Medycznego ukształtować jako służbę. W ślad za takim rozwiązaniem należałoby rozdzielić ustawę o PRM oraz o zawodzie ratownika medycznego. Takiego rozwiązania oczekuje środowisko. Niestety ministerstwo jednak nawet po wielu próbach namowy i tłumaczenia nie chce podejmować prac w takim kierunku.
Powołanie Krajowego Centrum Monitorowania Ratownictwa Medycznego, budzi w całym środowisku wiele kontrowersji. Można było zauważyć, że nawet wśród posłów opcji rządzącej brak jest przekonania do powołania takiego podmiotu. Szkoda tylko, że niektóre organizacje ratownicze tak bezkrytycznie popierają zmiany, które nie są korzystne dla naszej grupy zawodowej.
Nasze Towarzystwo, nie miało możliwości wzięcia udziału w konsultacjach społecznych, stąd nasze uwagi do tego projektu nie mogły być przedstawione wcześniej. Jesteśmy zaniepokojeni, że projekt zakłada wiele niekorzystnych rozwiązań. Jednak liczymy na refleksję parlamentarzystów podczas dalszych prac sejmowych i senackich. Polskie Towarzystwo Ratowników Medycznych będzie podejmowało jeszcze próby przekonania posłów a następnie senatorów do zrozumienia błędnych rozwiązań w tej nowelizacji. Spróbujemy znaleźć sojuszników w naszych działaniach, gdyż podczas prac w komisjach widać było, że niektóre środowiska potrafią dostrzec poważne wady wprowadzanych rozwiązań