Stanowisko Prezydium Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Ratowników Medycznych ws. projektu nowelizacji ustawy o zawodzie pielęgniarki i położnej.
Obecnie toczy się dyskusja na temat nowelizacji ustawy o zawodzie pielęgniarki i położnej, w odniesieniu do wprowadzenia możliwości kształcenia w tym zawodzie w trybie studiów niestacjonarnych. Jest ona rozpatrywana również w aspekcie pomysłu umożliwienia tą drogą uzyskania uprawnień pielęgniarskich lub/i położniczych przez ratowników medycznych w drodze skróconych studiów zawodowych.
Prezydium Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Ratowników Medycznych stoi na stanowisku, że umożliwienie kształcenia w zawodzie pielęgniarki lub położnej w trybie niestacjonarnym jest dobrym rozwiązaniem. Obecnie w systemie ochrony zdrowia odczuwamy deficyt kadry pielęgniarskiej i położniczej. Taka forma kształcenia istnieje również w zawodzie ratownika medycznego. Stąd prawidłowo zorganizowany proces dydaktyczny połączony z odpowiednią liczbą zajęć klinicznych powinien zapewnić wystarczające podstawy do opanowania treści kształcenia. Jednak zwracamy uwagę, że należałoby się zastanowić nad wprowadzeniem dla zawodu pielęgniarki i położnej państwowego egzaminu, który byłby odpowiednikiem Lekarskiego Egzaminu Państwowego czy Państwowego Egzaminu z Ratownictwa Medycznego.
Polskie Towarzystwo Ratowników Medycznych prezentuje odmienne stanowisko do koncepcji prezentowanej przez Polskie Towarzystwo Medycyny Ratunkowej, że taka forma kształcenia ma umożliwić ratownikom medycznym łatwiejsze uzyskanie dodatkowego zawodu.
Zawód ratownika medycznego jest zawodem samodzielnym, umocowanym w ustawie o Państwowym Ratownictwie Medycznym i nie może być traktowany jako proteza systemu w celu szybkiego pozyskiwania brakującej kadry pielęgniarskiej czy położniczej. Obecnie już obserwujemy braki kadrowe w grupie zawodowej ratowników medycznych. Również należy podkreślić, że ratownik medyczny ma swoje miejsce w systemie ochrony zdrowia i nie może być utożsamiany z zawodem sanitariusza, co widać w wypowiedziach „części ekspertów” zdaje się mieć miejsce. Protestujemy przeciwko takiemu traktowaniu tego zawodu.
Polskie Towarzystwo Ratowników Medycznych wnosi wiele inicjatyw legislacyjnych w celu doprecyzowania kształcenia w zawodzie ratownika medycznego, uregulowania kompetencji z powiązaniem ich z ścieżką kariery i uposażeniem ale również utworzeniem samorządu zawodowego. Dobrym rozwiązaniem byłoby umożliwienie ratownikom medycznym, którzy zdobyli swoje uprawnienia w toku kształcenia na poziomi policealnym, kształcenie na studiach pomostowych. Zabiegamy również o umożliwienie kształcenia w zawodzie ratownika medycznego na studiach uzupełniających – obecnie brak jest takiej możliwości.
W celu lepszego wykorzystania w systemie ochrony zdrowia potencjału jakim są ratownicy medyczni, nasze Towarzystwo nawiązało korespondencję z Ministerstwem Zdrowia w celu uwzględnienia tej grupy zawodowej w katalogu świadczeń gwarantowanych. Należy podkreślić, że już teraz ratownicy medyczni są zatrudniani nie tylko w systemie ratownictwa medycznego ale również w oddziałach szpitalnych i podmiotach realizujących świadczenia ambulatoryjne.
Polskie Towarzystwo Ratowników Medycznych stoi na stanowisku, że kształcenie w zawodzie pielęgniarki i położnej w trybie niestacjonarnym ma uzasadnienie. Jednocześnie jesteśmy przeciwni wykorzystywaniu tego rozwiązania do szybkiego pozyskania nowych kadr pielęgniarskich czy położniczych z grupy zawodowej ratowników medycznych. Stanowczo podkreślamy, ze ratownik medyczny jako samodzielny zawód medyczny wymaga stworzenia lepszych warunków zarówno w procesie kształcenia jak również w jego rozwoju podyplomowym. Należy umożliwić ratownikom medycznym zdobywanie kompetencji zawodowych i utworzyć ścieżkę awansu zawodowego. Wprowadzenie proponowanych przez nasze Towarzystwo rozwiązań z pewnością będzie dużym wsparciem dla całego systemu ochrony zdrowia i podniesie komfort udzielania świadczeń pacjentom.